Mapa akustyczna miasta Rzeszowa

 W 2011 roku zgodnie z art. 118 ustawy - Prawo ochrony środowiska ( Dz. u. 08.25.150 j.t.) sporządzona została „Mapa akustyczna Rzeszowa” obejmująca teren całego miasta. Celem opracowania była ocena klimatu akustycznego, kształtowanego przez poszczególne rodzaje źródeł emisji hałasu na terenie całego miasta. W 2013 r. Mapa akustyczna Rzeszowa została zaktualizowana i dostosowana do nowych przepisów w zakresie dopuszczalnych norm hałasu.

Mapa składa się z części opisowej i graficznej, zawierającej mapy hałasu drogowego, kolejowego oraz przemysłowego.
Całość opracowania ( w wersji elektronicznej ) znajduje się na stronie internetowej Urzędu Miasta Rzeszowa pod adresem: http://sr.erzeszow.pl, a w wersji tradycyjnej (wydruk) jest do wglądu w Wydziale Ochrony Środowiska i Rolnictwa.

W związku z wejściem w życie rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 1 października 2012 r. (Dz. U. z 2012 r., poz 1109) zmieniającego rozporządzenie w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu z dnia 14 czerwca  2007 r. (Dz. U. z 2007 r., Nr 120, poz 826), w 2013 roku dokonano aktualizacji „Mapy akustycznej Rzeszowa”. Nowe rozporządzenie wprowadziło podwyższone normy hałasu drogowego oraz kolejowego w zakresie od 5 do 10 dB (dla wskaźników długookresowych L_DWN i L_N).

Ogólna charakterystyka obszaru objętego mapą

Poniżej przedstawiono podstawowe dane charakteryzujące teren zajmowany przez miasto Rzeszów:

Powierzchnia, w tym*: 116,32 km²,

• tereny rolne:                  71,71 km²,
• tereny zurbanizowane:    36,11 km²,
• tereny leśne:                   4,96 km²,
• nieużytki:                        0,29 km²,

Średnia wysokość terenu:   290,5 m n.p.m.,

Najwyższy punkt terenu:     384 m n.p.m.,

Najniższy punkt terenu:      197 m n.p.m.,

Liczba ludności (zameldowani) 03.2013r.:      182 349,

Liczba studentów (2011/2012):  ok. 47 000,

Gęstość zaludnienia:    1567,65 os./km².

* wg Zintegrowanego Planu Rozwoju Transportu Publicznego Rzeszowa na lata 2010-2015 oraz http://www.rzeszow.pl/miasto-rzeszow/dane-statystyczne/rzeszow-w-liczbach z dn. 01.01.2011.

Rzeszów jest stolicą województwa podkarpackiego, miastem na prawach powiatu (rzeszowski powiat grodzki) oraz stolicą rzeszowskiego powiatu ziemskiego grupującego 14 okolicznych gmin. Zajmuje powierzchnię 116,32km². Średnia wysokość terenu jest rzędu 290,5 m n.p.m. (najwyżej położony punkt miasta znajduje się na wysokości 384 m n.p.m., natomiast najniżej położony na wysokości 197 m n.p.m.

Według danych Wydziału Spraw Obywatelskich Urzędu Miasta Rzeszowa na dzień 28.03.2013r., liczba osób zameldowanych na pobyt stały i czasowy w Rzeszowie po kolejnym poszerzeniu miasta wynosi 179 201 osób, natomiast gęstość zaludnienia 1567,65 os./km².

Według danych GUS za 2011r. najliczniejszą grupę ludności w Rzeszowie stanowiły osoby w wieku produkcyjnym (19-60 lat w przypadku kobiet i 19-65 lat w przypadku mężczyzn) – 66,2% populacji miasta, natomiast ludność w wieku przedprodukcyjnym (dzieci i młodzież) – stanowiła 17,1%, a w wieku poprodukcyjnym – 16,7%. Należy podkreślić fakt, iż liczba dzieci i młodzieży jest większa niż liczba osób w wieku poprodukcyjnym.

Zgodnie z danymi zamieszczonymi na stronie internetowej miasta http://www.rzeszow.pl w kilkudziesięciu szkołach podstawowych, gimnazjalnych, średnich i zawodowych pobiera naukę niemal 30 tys. uczniów, a w siedmiu szkołach wyższych – na Uniwersytecie Rzeszowskim, Politechnice Rzeszowskiej, Wyższej Szkole Informatyki i Zarządzania, Wyższej Szkole Prawa i Administracji, Wyższej Szkole Zarządzania, Szkole Języków i Zarządzania „Promar International”, Wyższej Szkole Inżynieryjno-Ekonomicznej z siedzibą w Rzeszowie oraz Wyższym Seminarium Duchownym – kształci się ok. 47 tys. studentów.

Zgodnie z informacjami przedstawionymi w Zintegrowanym Planie Rozwoju Transportu Publicznego Rzeszowa na lata 2010 – 2015 układ zabudowy w Rzeszowie ma charakter promienisto – koncentryczny z wyodrębnionymi osiedlami mieszkaniowymi oraz dzielnicami poprzemysłowymi. Zabudowa usługowa publiczna oraz komercyjna zlokalizowana jest głównie w historycznym centrum miast, osiedlach mieszkaniowych o wysokiej intensywności oraz przy trasach wlotowych do miasta (komercyjna).

Obszary zabudowy przemysłowej oraz usług produkcyjnych w większości usytuowane są w lewobrzeżnej części Rzeszowa. W północno-wschodniej części miasta w pobliżu rzeki Wisłok zlokalizowane są obiekty związane z gospodarką wodno-ściekową i energetyczną. Obiekty służby zdrowia - szpitale zlokalizowane są głównie w centrum miasta.

W odległości ok. 10 km od miasta położone jest lotnisko Rzeszów – Jasionka, w obrębie którego funkcjonują Aeroklub Rzeszowski oraz Ośrodek Kształcenia Lotniczego Politechniki Rzeszowskiej (jedyna w kraju cywilna szkoła pilotów). Wiodącą gałęzią przemysłu w Rzeszowie jest przemysł lotniczy. Miasto jest europejskim centrum koncernu United Technologies Center będącego głównym udziałowcem WSK „PZL-Rzeszów” S.A. Rzeszów jest również głównym ośrodkiem stowarzyszenia przedsiębiorców Dolina Lotnicza skupiającego ponad 70 członków – przedsiębiorstw i ośrodków naukowo-badawczych z południowo-wschodniej Polski. Na terenie miasta utworzono również Podkarpacki Park Naukowo-Technologiczny Aeropolis ukierunkowany na przemysł lotniczy. Oprócz przemysłu lotniczego rozwijają się w mieście branże: elektroniczna, informatyczna, produkcji sprzętu gospodarstwa domowego (Zelmer S.A.) oraz przetwórstwa rolno-spożywczego (Alima-Gerber S.A, Przedsiębiorstwo Produkcji Lodów KORAL).

Przez Rzeszów przepływa rzeka Wisłok, lewobrzeżny dopływ Sanu. 
W granicach miasta Wisłok jest zasilany wodami dopływów: Strug, Czekaj, Młynówka, Paryja, Rudka, Mikośka i Przyrwa. Wody Wisłoka dopływające do Rzeszowa spiętrzane są przez stopień wodny zabezpieczający wymaganą rzędną piętrzenia dla Zakładu Uzdatniania Wody w Zwięczycy. Przy stopniu wodnym powstał zbiornik „Rzeszów”, pełniący funkcje: przeciwpowodziową, rekreacyjną oraz podwyższania poziomu wody dla ujęcia wody dla Rzeszowa. (dane wg ZPRTPR na lata 2010 – 2015).

Identyfikacja i charakterystyka źródeł hałasu

Źródłem przedstawionych poniżej danych są:

-     Zintegrowany Plan Rozwoju Transportu Publicznego Rzeszowa na lata 2010 – 2015,

-     APIA XXI IAK Sp. z o.o. w Warszawie, 2010r.,

-     strona internetowa www.rzeszow.pl,

-     Program ochrony środowiska miasta Rzeszowa w latach 2008 – 2011.

Rzeszów jest położony w paśmie europejskiej przestrzeni wschód – zachód, w III Paneuropejskim Korytarzu Transportowym, ponadto w przygranicznym obszarze Euroregionu Karpaty oraz planowanym Paneuropejskim Korytarzu łączącym Helsinki z Atenami – tzw. Via Carpatia. Przez Rzeszów prowadzą międzynarodowe trasy komunikacji kolejowej i drogowej w kierunku wschód – zachód oraz drogowej w kierunku północ – południe.

Do głównych źródeł hałasu tworzących klimat akustyczny miasta Rzeszów należą:

-     hałas komunikacyjny: samochodowy i kolejowy;

-     hałas przemysłowy i inny.

HAŁAS KOMUNIKACYJNY

Łączna długość dróg krajowych:       27,0 km,

Łączna długość dróg wojewódzkich:       5,1 km,

Łączna długość dróg powiatowych:       127,7 km,

Łączna długość dróg gminnych:       122,0 km,

Łączna długość dróg wewnętrznych        163,0 km,

Łączna liczba linii autobusowych, w tym:       44 (3 nocne),

Łączna długość tras linii autobusowych:       657,0 km,

Łączna liczba dworców kolejowych:       2,

Łączna liczba dworców autobusowych:       2.

* wg danych zamieszczonych na stronie www.rzeszow.pl, z dn. 01.01.2012r.

Struktura sieci drogowej Rzeszowa ma kształt promienisty i jest silnie zorientowana na centrum miasta. Ruch drogowy stanowi dominujące źródło hałasu, a ciągły wzrost ilości pojazdów, zarówno osobowych, jak i ciężarowych powoduje stały wzrost emitowanego hałasu. Na węzeł zewnętrznej komunikacji drogowej w obrębie Rzeszowa składają się:

• droga krajowa nr 4 (DK 4) – międzynarodowa E-40 relacji Drezno – Zgorzelec – Wrocław – Katowice – Kraków – Rzeszów – Medyka – Lwów,
• droga krajowa nr 9 (DK 9) – międzynarodowa E-371 relacji Radom – Rzeszów – Barwinek – Koszyce,
• droga krajowa nr 19 (DK 19) – relacji Białystok – Lublin – Rzeszów – łącząca się dalej z drogą krajową nr 9,
• droga wojewódzka nr 878 (DW 878) – relacji Rzeszów – Dylagówka.

Łączna długość dróg krajowych na terenie miasta wynosi 27km (DK nr 4, DK nr 9, DK nr 19), wojewódzkich 5,1km (DW nr 878), powiatowych 127,7km, oraz dróg gminnych 122,0km uzupełnianych przez drogi wewnętrzne o długości 163,0km.

KOLEJE NA TERENIE MIASTA RZESZOWA

Rzeszowski węzeł kolejowy obsługujący przewozy pasażerskie tworzą następujące linie kolejowe:

o      magistralna linia kolejowa E30 Wrocław – Kraków – Rzeszów - Przemyśl,

o      linia nr 71 relacji Ocice - Rzeszów Główny, o znaczeniu krajowym,

o      linia kolejowa nr 106 relacji Rzeszów – Jasło o znaczeniu regionalnym.

Rzeszów stanowi istotny węzeł kolejowy w południowo – wschodniej części Polski. Poniżej przedstawiono charakterystykę poszczególnych linii kolejowych przebiegających przez teren miasta:

• 71 - Rzeszów Główny - Kolbuszowa - Nowa Dęba - Tarnobrzeg Ocice, trasa niezelektryfikowana o długości 66,781 km, łącząca stację Ocice (obecnie dzielnica Tarnobrzega) ze stacją Rzeszów Główny. Od stacji Rzeszów Główny linia przebiega równolegle do linii 91 w kierunku zachodnim i na wysokości ulicy Syrokomli skręca na północ. Na wysokości północnej granicy miasta linie 71 i 91 rozchodzą się, przy czym linia 71 biegnie dalej w kierunku północnym, natomiast linia 91 odbija w stronę północno-zachodnią. W okresie ostatnich 5 lat na całej trasie 71 przeprowadzono prace modernizacyjne, dzięki którym jest ona dostępna dla ruchu osobowego. Na całym odcinku przebiegającym w granicach miasta linia jest jednotorowa, bezstykowa, na podkładach strunobetonowych. Dopuszczalna prędkość wynosi 110km/h, ale jak wynika z prowadzonych badań rzeczywista prędkość jest w granicach miasta dużo mniejsza. Kursują nią pociągi osobowe relacji Rzeszów – Stalowa Wola Rozwadów oraz z Rzeszowa do Lublina. Na początku tego roku uruchomiono także dalekobieżne połączenie Zamość – Zielona Góra. Łącznie w skali doby kursuje po niej 4 składy pasażerskie i 4 towarowe.


• 91 - Kraków Główny - Dębica - Rzeszów Główny - Medyka, jest to najbardziej obciążona ruchem linia kolejowa na terenie miasta Rzeszowa. Na teren miasta linia wchodzi od strony północno-zachodniej, w rejonie Miłocina i biegnie w stronę południową aż do węzła przy ul. Syrokomli gdzie skręca na wschód w stronę stacji Rzeszów Główny. Na odcinku od Rzeszowa Głównego w stronę wschodnią linia przebiega po północnej stronie dzielnicy Pobitno i dalej pomiędzy dzielnicami Załęże i Wilkowyja. W zachodniej części miasta linia przebiega z dala od zabudowy chronionej przed hałasem, albo też wśród zabudowy przemysłowej. Wyjątek stanowi dość długi odcinek na północ od Al. Wyzwolenia, gdzie obie linie 71 i 91 przebiegają zapleczem posesji z zabudową jednorodzinną i jednorodzinną z usługami. Po wschodniej stronie Rzeszowa Głównego linia przebiega głównie przez tereny o małym stopniu zainwestowania, ale w wielu miejscach zbliża się na niewielką odległość od istniejącej zabudowy mieszkaniowej dzielnicy Załęże. Stan techniczny linii kolejowej oceniany jest przez PKP PLK jako dostateczny, a dopuszczalna prędkość składów kolejowych wynosi od 60 do 90km/h. W rzeczywistości jest ona mniejsza. Ilość składów kolejowych poruszających się linią wynosi 66, przy czym 50 składów to pociągi pasażerskie, natomiast 16 to pociągi towarowe.

• 106 - Rzeszów Główny - Rzeszów Staroniwa - Strzyżów - Jasło. Linia ta biegnie wspólnie z liniami 71 i 91 od stacji Rzeszów Główny w stronę zachodnią, aby na wysokości węzła przy ul. Syrokomli skręcić w stronę południową. Jest to linia jednotorowa prowadząca bardzo mały ruch kolejowy nie przekraczający 10 składów w okresie doby. W przeważające mierze są to szynobusy poruszające się na terenie zabudowanym z niewielką prędkością rzędu 40-50km/h przy prędkości dopuszczalnej wynoszącej 60km/h. Linia w południowej części miasta przebiega głownie przez tereny z rozproszoną zabudową mieszkaniową i tereny usług. Ze względu na bardzo małe natężenie ruchu nie powoduje ona przekroczeń dopuszczalnego poziomu hałasu w środowisku.W bieżącym roku na jednym z obiektów mostowych prowadzone były prace budowlane (remontowe), ale ze względu na lokalny charakter tych prac nie miały one istotniejszego znaczenia dla emisji hałasu z całej linii kolejowej. Stan techniczny całej linii kolejowej oceniany jest jako dostateczny

Miejski transport zbiorowy w Rzeszowie oparty jest na transporcie samochodowym (autobusowym). Mieszkańcy korzystają z 44 linii autobusowych, w tym 33 miejskich, 6 miejsko-podmiejskich, 2 specjalnych i 3 nocnych. Jedynym przewoźnikiem autobusowym wykonującym usługi przewozowe na zlecenie Gminy Miasto Rzeszów jest Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne Sp. z o.o. w Rzeszowie. MPK Sp. z o.o. posiada również linie na terenie gmin: Boguchwała, Chmielnik, Czarna, Głogów Małopolski, Krasne, Świlcza, Trzebowisko, Tyczyn.

Na terenie Rzeszowa nie istnieje sieć tramwajowa i nie przewiduje się jej budowy.

Międzygminna Komunikacja Samochodowa

W maju 2010 roku utworzono Międzygminną Komunikację Samochodową na podstawie porozumienia zawartego pomiędzy podrzeszowskimi gminami skupionymi w Związku Gmin „Podkarpacka Komunikacja Samochodowa”. MKS obsługuje 12 linii autobusowych na terenie gmin należących do w/w związku i są to: Boguchwała, Chmielnik, Czarna, Głogów Małopolski, Krasne, Trzebownisko oraz Tyczyn. MKS jest alternatywą do prowadzonej przez MPK Sp. z o.o. w Rzeszowie działalności przewozowej.

Regionalny transport autobusowy

Głównym przewoźnikiem oferującym połączenia z regionalnego dworca jest PKS Rzeszów, ponadto korzystają z niego autobusy innych firm np. Veolia Transport Podkarpacie i Veolia Transport Bieszczady. Przedsiębiorstwo Komunikacji Samochodowej w Rzeszowie S.A. wykonuje autobusowe usługi przewozu osób w przewozach regionalnych, dalekobieżnych oraz międzynarodowych. Odprawa podróżnych odbywa się na dwóch dworcach autobusowych: Dworcu Głównym, zlokalizowanym w bezpośrednim sąsiedztwie dworca kolejowego oraz na tzw. Dworcu Podmiejskim, zlokalizowanym w rejonie wiaduktu Śląskiego, w odległości ok. 1 km od centrum miasta.

PKS w Rzeszowie obsługuje połączenia z wszystkimi miastami województwa podkarpackiego oraz z miastami spoza województwa. Najwięcej kursów wykonywanych jest w następujących kierunkach (łącznie z Dworca Głównego i Dworca Podmiejskiego): Dynów, Futoma, Gwoźnica Górna, Hucisko, Jasło, Kolbuszowa, Krosno, Lecka, Leżajsk, Łańcut, Manasterz, Mielec, Pstrągowa, Ropczyce, Sanok, Stalowa Wola, Strzyżów, Tarnobrzeg, Budy Głogowskie, Budziwój, Cierpisz Górny, Malawa, Niechobrz, Nosówka, Straszydle, Wola Rafałowska, Woliczka, Wysoka Głogowska, Zabratówka. Komunikacja międzynarodowa utrzymywana jest z miejscowościami między innymi Austrii, Włoch.

Komunikacja prywatna

Obecnie na terenie miasta Rzeszowa funkcjonuje kilkadziesiąt prywatnych firm przewozowych, które obsługują przede wszystkim połączenia regionalne na obszarze całego województwa. Komunikacja prywatna stanowi uzupełnienie sieci transportu regionalnego, dla komunikacji miejskiej ma znaczenie marginalne. W chwili obecnej zgodę na korzystanie z przystanków MPK na terenie miasta udzieloną przez Urząd Miasta Rzeszowa posiada 41 podmiotów świadczących usługi przewozowe. Obecnie w Rzeszowie nie ma jednej lokalizacji dworca dla komunikacji prywatnej. Przewoźnicy korzystają z różnych miejsc postoju na terenie miasta między innymi z przystanków MPK.

Spośród wymienionych powyżej, główne źródło hałasu stanowi hałas drogowy. Do najistotniejszych źródeł tego rodzaju należy zaliczyć drogi krajowe przejmujące większość ruchu tranzytowego. Poniżej w tabeli przedstawiono natężenia ruchu na drogach krajowych w obszarze miasta.

Tabela nr 1. Natężenia ruchu na drogach krajowych

Ponadto przez teren miasta przebiega jedna droga wojewódzka. Natężenie ruchu na drodze DW 878 charakteryzuje się:

-  średnim natężeniem ruchu w porze dnia zawierającym się w przedziale: od 600poj./h (przy 3% udziale pojazdów ciężkich) do 1600poj./h (przy 4% udziale pojazdów ciężkich),

-  średnim natężeniem ruchu w porze nocy zawierającym się w przedziale: od 30poj./h (przy 4% udziale pojazdów ciężkich) do 400poj/h (przy 10% udziale pojazdów ciężkich).

Na obszarze Rzeszowa funkcjonuje dworzec kolejowy Rzeszów Główny o pełnym wyposażeniu, na którym zatrzymują się wszystkie pociągi przejeżdżające przez miasto oraz przystanki kolejowe: Rzeszów Załęże leżący na trasie linii nr 91 (linia kolejowa E30), Rzeszów Staroniwa i Rzeszów Osiedle, Rzeszów Zwięczyca leżące na trasie z Rzeszowa do Jasła. Znaczenie linii Rzeszów – Jasło uległo w ostatnim okresie marginalizacji, przejeżdża po niej 6 par pociągów dziennie.

Miasto posiada również międzynarodowe lotnisko - Port Lotniczy Rzeszów – Jasionka. Lotnisko położone jest w odległości ok. 3 km od granic Rzeszowa, 10 km od śródmieścia, ponadto jest położone w pobliżu dróg krajowych nr 9 oraz nr 19 i w przyszłości będzie sąsiadować z autostradą A-4. Lotnisko jest dobrze skomunikowane z centrum Rzeszowa, do którego można dostać się między innymi autobusami komunikacji miejskiej (linia nr 2,14 oraz linia specjalna L). Lokalizacja lotniska jest korzystna pod względem: geograficznym (duża liczba dni lotnych), ukształtowania terenu (płaskie podejścia i brak przeszkód lotniczych), geopolitycznym (rzeszowskie lotnisko jest najdalej wysuniętym na wschód unijnym lotniskiem komunikacyjnym i jedynym cywilnym w regionie Polski południowo - wschodniej).

Międzynarodowy Port Lotniczy Rzeszów – Jasionka funkcjonuje jako port regionalny z możliwością wykonywania obsługi międzynarodowego ruchu lotniczego, zarówno pasażerskiego jak i towarowego. Obecnie lotnisko posiada regularne połączenia pasażerskie z Warszawą i Gdańskiem. Połączenia międzynarodowe obsługiwane są w kierunkach: Londyn, Frankfurt nad Menem, Dublin, Birmingham, Bristol, Liverpool, East Midlands, Nowy Jork. Rocznie port odprawia około 300 tys. pasażerów, liczba ta stopniowo wzrasta (rok 2007 – 280 tys. pasażerów, 2008 rok – 324 tys. pasażerów, 2009 rok – 383 tys. pasażerów).

HAŁAS PRZEMYSŁOWY I INNY

Na terenie miasta mieści się szereg obiektów przemysłowych. Klimat akustyczny wokół każdego zakładu przemysłowego zależy od wielu czynników, przede wszystkim od rodzaju, liczby oraz sposobu rozmieszczenia źródeł hałasu na terenie zakładu, skuteczności zabezpieczeń akustycznych poszczególnych źródeł oraz ukształtowania i zagospodarowania terenu zagrożonego oddziaływaniem hałasu.

Obszary zabudowy przemysłowej oraz usług produkcyjnych w większości usytuowane są w lewobrzeżnej części Rzeszowa. Zabudowa przemysłowa wraz z poprzemysłową zlokalizowana jest w kilku dzielnicach przemysłowych, w tym: WSK-PZL i zabudowa w rejonie ul. Wetlińskiej; w rejonie ulic Trembeckiego i Maczka; Przemysłowej i Boya-Żeleńskiego; Okulickiego i Przy Torze; Hoffmanowej; Siemieńskiego i zabudowa przy ul. Geodetów.

Do innych źródeł hałasu zaliczyć można imprezy masowe. W Rzeszowie imprezy masowe organizowane są głównie w centrum miasta. Organizatorzy są zobowiązywani do przestrzegania przyjętych norm w trakcie imprezy.

Tabela nr 1. Dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku powodowanego przez poszczególne grupy źródeł hałasu, z wyłączeniem hałasu powodowanego przez starty, lądowania i przeloty statków powietrznych oraz linie elektroenergetyczne.

Wartości dopuszczalne zależą od rodzaju terenu, charakteru mierzonego hałasu oraz okresu odniesienia. Rodzaj terenu określa się na podstawie zapisów w miejscowym planie zagospodarowania terenu.

Zgodnie z Art. 115 Ustawy POŚ „W razie braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, oceny czy teren należy do rodzajów terenów o których mowa w art. 113 ust. 2 pkt. 1 właściwe organy dokonują na podstawie faktycznego zagospodarowania i wykorzystywania tego i sąsiednich terenów”.

Należy zaznaczyć, że zapisy w aktualnych planach zagospodarowania przestrzennego są często niejednoznaczne i występują przypadki, w których ten sam obszar ma kilka zróżnicowanych funkcji. Zgodnie z Art. 114 ust. 2 Ustawy POŚ jeżeli teren może być zaliczony do kilku rodzajów terenów, o których mowa w art. 113 ust. 2 pkt 1, uznaje się, że dopuszczalne poziomy hałasu powinny być ustalone jak dla przeważającego rodzaju terenu.

Zgodnie z Rozporządzeniem z dnia 1 października 2007r. w sprawie szczegółowego zakresu danych ujętych na mapach akustycznych oraz ich układu i sposobu prezentacji (Dz. U. z 2007 r. Nr 187, poz. 1340) poprzez mapę wrażliwości hałasowej rozumie się „mapę przedstawiającą rozkład dopuszczalnych poziomów hałasu na rozpatrywanym obszarze w zależności od sposobu zagospodarowania terenu i jego funkcji, z odniesieniem do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub, w przypadku jego braku, do innych dokumentów planistycznych lub studiów zagospodarowania przestrzennego”. Na potrzeby Mapy Akustycznej opracowano warstwę terenów o ustalonych poziomach dopuszczalnych z uwzględnieniem zapisów w planie zagospodarowania przestrzennego. Dla terenów, dla których brak jest planu zagospodarowania przestrzennego, wartości poziomów dopuszczalnych określono na podstawie zapisów w studium zagospodarowania przestrzennego oraz mapy faktycznego użytkowania terenu, zgodnie z danymi dostarczonymi przez Zamawiającego.